Autor: Marek Drosio

Powszechnie znany schemat wyjaśniający dylatację czasu obrazuje podstawęwyprowadzenia równie powszechnie znanego wzoru: W wyprowadzeniu wzoru założono jednoczesność zdarzeń emisji – odbicia – sczytania. Metr, oznaczenie m, jest to jednostka SI długości. Jest ona zdefiniowana poprzezprzyjęcie ustalonej wartości liczbowej prędkości światła w próżni c,wynoszącej 299,792458, wyrażonej w jednostce m s-1, przy czym sekunda zdefiniowana jest za […]

Obrazy dyfrakcyjne powstają czasami w bardzo zaskakujący sposób i na krawędziachbardzo dziwnych układów. Ale przecież zasady są jednakowe dla wszystkich. Doświadczenia robiono na układzie masywnych belek ustawionych tak ja na fotografii. Szczelina d pozostawała niezmienna. Zmieniał się natomiast wymiar l wzdłuż promienia lasera. Zdjęcie obrazu interferencyjnego uzyskano dla szczelin poprzecznej 0,1mm, ale o przesunięciu krawędzi […]

Obrazy dyfrakcyjne tworzone są nie tylko przy pomocy siatek dyfrakcyjnych ale również na krawędziach przedmiotów. Przedstawiony obraz został uzyskany na szczelinie pomiędzy ostrzami dwóch żyletek oświetlonej laserem w odległości ok 0,5 cm od dolnych krawędzi ostrzy. Na podstawie dostępnej wiedzy wyjaśnij:

Powstawanie obrazów dyfrakcyjnych na pojedynczych szczelinach jest dobrze opisane i nauczane. Mechanizm i miejsce tworzenia pokazane są na załączonym rysunku. Poniższy obraz jest wynikiem rzeczywistego doświadczenia.

Mój domowy wskaźnik laserowy ma moc poniżej 0,1 mW (taka dioda ze szkiełkiem za10zł). Tworzy on wyraźne obrazy dyfrakcyjne na siatkach 500 czy 1000 linii/mm. Dozadania przyjmijmy jednak nieco lepsze parametry. Podstawą zadania są ogólnie przyjęte zasady tworzenia obrazów interferencji światła uzyskanych na siatkach dyfrakcyjnych. Wskaźnikiem laserowym o mocy 2 mW i długości fali 650 […]

Udowodnij tezę Einsteina: „Żadnym doświadczeniem fizycznym, obserwatorzy w windach nie będą mogli rozstrzygnąć czy są w spoczynku w polu grawitacyjnym, czy w układzie nieinercjalnym, poruszającym się prostoliniowo ruchem jednostajnie przyspieszonym, poza jakimkolwiek polem grawitacyjnym„ Założenia:

Przyjmując słuszność STW i OTW Einsteina, wymyśl lub wybierz ze znanych przykładów jeden taki na podstawie którego udowodnisz, że tor fotonu a co za tym idzie i sam foton mogą przemieszczać się wraz z poruszającym się układem.

Najlepiej dochodzi się do przekonania o słuszności własnych poglądów idąc tą swoją słuszną ścieżką. A skoro tak, to zbierajmy dowody swojej słuszności. Zadanie 1 – Dylatacja czasu Do odjazdu pociągu zostało jeszcze parę minut. Adam wracał na swoją uczelnię. W pamięci mieli jeszcze niedawną długą rozmowę. Ola popatrzyła na niebo. Będziesz jechał w kierunku tej […]