Powszechnie znany schemat wyjaśniający dylatację czasu obrazuje podstawę wyprowadzenia równie powszechnie znanego wzoru:

W wyprowadzeniu wzoru założono jednoczesność zdarzeń emisji – odbicia – sczytania.

1. Zakładając, że odległość D pomiędzy lustrem a źródłem/detektorem wynosiła przed startem 1m, oblicz na podstawie definicji 1m w układzie SI wysokość zawieszenia lustra D’ przy prędkości V porównywalnej z c.

Metr, oznaczenie m, jest to jednostka SI długości. Jest ona zdefiniowana poprzez
przyjęcie ustalonej wartości liczbowej prędkości światła w próżni c,
wynoszącej 299,792458, wyrażonej w jednostce m s-1, przy czym sekunda zdefiniowana jest za pomocą częstotliwości cezowej ∆ν_Cs.

2. Zaznacz na rysunku (proporcjonalnie) wartość D’
   
3. Wykonaj schemat obliczeniowy zakładając wynikającą z obliczeń dylatację czasu i postulowaną przez TW niejednoczesność zdarzeń.
   
4. Na podstawie analizy uzasadnij transformację Lorentza.

Zachęcamy do podzielenia się swoimi wynikami w komentarzu poniżej 🙂